Dârü’l Harb Meselesi:
Cuma namazını dâr-i harbde bile kılmak câiz ve sahihtir.
Merhum Ömer Nasûhî Bilmen, Büyük İslâm İlmihâli’nde:
“Dâr-i harbde, Müslüman cemaatin uygun göreceği biri Cuma namazını kıldırabilir” demiştir. Çünkü Nebî (s.a.v.) henüz Medine’ye hicret buyurmadığı ve burada bulunan müslümanlar hâkim durumda olmadığı için, Medîne henüz dâr-i harb olmaktan çıkmış bile değildi. Hz. Peygamber (s.a.v.)’in; kendisinden emir gelmeksizin Cuma’yı kıldıran Es’ad b.
Zürare (r.a.)’e, itirazda bulunmayıp bilâkis kabul etmesi ve (sonradan) Medine’de Cuma kılması için bir nâme gön-dermesi, dâru’l-harbde bile kılınan Cuma namazlarının sahih olduğuna gayet açık bir delildir!..
(Âlûsi Tefsiri, Cuma Sûresi Tefsiri)
İbn-i Âbidîn’de: “Dâr-ı harb; orada, Cuma ve bayram namazları gibi, İslâm hükümlerinden (herhangi birinin) tatbik edilmesi ile dâr-ı İslâm olur, velev ki orada aslî kâfir kalsın, isterse İslâm Memleketlerine bitişik olmasın” denilmiştir. (Dürer)
(İbn-i Âbidin, Reddül Muhtar, c. 3, s.391)
·
17 görüntüleme
Cuma namazını kılmak veya kılmamak hususunda ehliyetsiz kimselerin fetvâlarına değil, Asr-ı saadete, İslam tarihine, İslam alemine ve son asırda memleketimizde yaşamış maneviyat önderlerinin tatbikatlarına bakmalıdır.
Dindar ve samimi gençlerin istikametini değiştirip cami ve cemaatten uzaklaştırmak cihad olmadığı gibi fazilet de değildir. Asr-ı Saadet’ten bu yana Müslümanlar hakim oldular, mahkum da oldular. Ama hiç bir zaman İslâmi şiarların başında gelen cuma ve cemaati terk etmediler. Zaten bu toplum cuma ile cemaati büsbütün terketseler İslamiyetle olan bağları kopar.
(Halil Günenç, Günümüz Meselelerine Fetvâlar, s.185)
O halde “Türkiye’de Cuma Namazı Kılınmaz” diyenler bu müslüman milleti ve taze nesli camilerden de uzaklaştırıp perîşân hâle getirdikten sonra nerede toplayacaklar?..
(Ekrem Doğanay, İslam’ın Şiarı Cuma Namazı, s.178-192)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.