“Hünkarım,yaşlı kullar çok yoruldu,lütfen atınıza binin ki onlar da binsinler.”
Yavuz Padişah hayretler içinde hocasına bakıyor.
“Görmüyor musun hocam,görmüyor musun? Bu durumda nasıl ata binilir?
İbn-i Kemal,Yavuz Selim’in gördüğünü görmüyordu!
Yavuz Padişah nemli gözlerle hocasına baktı.
“Önümüzde gideni görmüyor musun Hocam?”
Hoca dikkatle baksa da,görünen tek şey uçsuz bucaksız kum deryasıydı.
“Görülecek ne var ki?” diye sordu çaresiz.
Yavuz Padişah iki hıçkırık arasında bir dünya sığdırdı:
“Resulüllah önümde yaya yürürken,ben nasıl ata binerim?”
Ne demişti: “ Meşru hedefe yürüyen padişahın önderi Peygamberdir!”
··
40 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.