Zacharius Usta, insanın, dünyada, iyi ve kötü arasında ince bir çizgi üzerinde durduğunu vurgulayan bir hikayeye sahip. Ve bu hikayede, bu ince çizginin dengesini belirleyen şey kibir. Ün ve insanı başkalaştırması, kendinden uzaklaştırması.
Oldukça akıcı bir dili var.
Olay örgüsü, sayfa sayısı çok fazla olmasa bile okuyucuyu meraklandırıyor.
Vermeyi amaçladığı düşünceleri doğru şekilde okuyucuya geçirebiliyor.
Sonunun birazcık sönük olduğunu düşünüyorum yalnızca. Belki biraz daha fantastik bir son olabilirdi.
