Richard Bach 'in tarzını, dilini seviyorum. Bu kitabı da şaşırtmadı beni. Oldukça akıcı bir dili var, konu oldukça sürükleyici, sade bir anlatımla daha da sürükleyici hale geliyor.
Hipnoterapinin ne olduğunu bilen biri olarak kitabın bazı kısımlarında, gerçekten uzaklaşma ihtimalini düşünerek tedirginlikle ilerledim. Bir illüzyon olarak görülmesini, gösterilmesini çok doğru bulmuyorum ve o şekilde yansıtılması beni hayal kırıklığına uğratacaktı.
Ve kabul etmeliyim, kitabın sonlarına doğru, hayata, yaşama dair pek çok şeyi sorgulamaya başladım. Ne gerçek, ne hayal, ne inanış.
Kitap, beni içine çekti. Kahraman ile birlikte düşünmeye başladım.
Bazı sorgulamalar, biraz can sıkıcı. Çünkü sorgulamamak bazen daha iyi. Tıpkı bilmemenin bazen iyi olduğu gibi. Bu yönden, kitabın biraz huzursuz edici bir tarafı oldugunu da düşünüyorum.
Sürükleyici, içine çeken, sorgulatan, kapılacağınız bir kitap istiyorsanız, bence bu kitap onlardan birisi.
