Hayır unuttum diyemem, fakat üzerimde bir tesiri kalmamış...
Sayfa 166
··
3.072 görüntüleme
Perişan bir haldeydim, fakat içimde kendimden bile sakladığım bir ümit vardı
Böyle dümdüz bir beynim olacağına hiç olmamasını tercih ederdim.
İnsan dedikleri mahlûkun bütün çirkef taraflarını artık gördüm.
Belki de yeni başlangıç yapmanın vaktidir, yeni bir başlangıç için her şeyi yıkmanın vakti
Unutmayın ki, dünyada en korkunç şey, ümidini kaybetmektir
Acaba dünyada benim kadar manasız şeyler düşünen var mıdır? Bir de utanmadan akıllı geçiniyoruz!
irini arıyorum. Bütün bu beynimde geçen şeyleri teker teker, uzun uzun anlatacak birini
Fakat içimde öyle bir şeytan var ki, bana
her zaman istediğimden büsbütün başka şeyler yaptırıyor. Onun elinden kurtulmaya çalışmak boş... Yalnız ben değil, hepimiz
onun elinde bir oyuncağız. Senin dünyaya hâkimiyet plânların bile eminim ki onun mahsulü...”
Bu yaşıma kadar en iyi zamanlarım, tam manasıyla yalnız kalabildiğim günler olmuştu..
İçimizde şeytan yok... İçimizde aciz var... Tembellik var.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.