Yüzüne ağır bir tokat yemiş gibi hissetmesini ve günlerce de bunun etkisinden kurtulamamasını istediğiniz biri olursa,ona yanlışlıkla bu kitabı önerin..Ben öneremeyeceğim..1.Dünya Savaşı sırasında cephe gerisinde kalan bir ailenin,dolayısıyla savaş yıllarında çoğu Anadolu insanının içinde bulunduğu durum anlatılmış.Kurgu değil tamamen korkunç bir gerçeklik! Çünkü Yazar sadece isimlerin bazılarını değiştirerek kendi ailesinin hikayesini anlatmış.Zaten kurgu olamazmış çünkü hiç bir insan hayali bu olayları tahayyül edip de yazamaz..Kitapta sonsuz bir acı var ama acındırma ve dramatize etme yok.Çokça da sarsılma var bu yüzden okumak biraz cesaret de ister.Sadece vikipedia bilgileri şeklinde ezbere bildiğimiz,kendi ülkemizde şehrimizde yaşanmış olan o savaşların arka planındaki gerçeklikleri bildikten sonra bence bir daha aynı da kalınamaz..Neyse ki zaten bir hayal dünyasındayız ve bunu bilmek; tüm bu gerçekliklerden sonra mutlu eden tek şey..
Bu arada Yazar’ı ilk kez
okudum ve bence kaleminde,anlatımında kesinlikle bir Yaşar Kemal lezzeti de var.Belki de bu yüzden gerçeklik iki katına çıkmış ve bundan yüz yıl önce kendi şehrimizde yaşayan o insanların sosyal yaşamları,ruh halleri,psikolojileri,yaşamdaki öncelikleri,hayal ettiklerinin ve mutluluk denilen duygunun onlar için ölçütü dolayısıyla insana ait olan tüm haller ve durumlar böyle gerçekçe ve muhteşemce anlatılabilmiş..