"Ölmeyeceğim," dedi Lila. "Görene kadar ölmeyeceğim."
"Neyi görene kadar?"
Kızın gülümsemesi genişledi. "Her şeyi."
Kell de gülümsedi. Sonra Lila boştaki elini Kell'in çenesine götürdü ve kendisininkine doğru çekti. Kızın gülümsemeleri gibi öpmesi ile dudaklarının ayrılması bir oldu.
Kell afallayarak, "Bu ne içindi?" diye sordu.
"Şans için," dedi Lila omuzlarını duvara çevirerek. "Her ne kadar ihtiyacım olmasa da."
Sayfa 203Kitabı okudu
··
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.