“Biz hastanede yaşıyoruz… Hepimiz. Psikiyatri koğuşunda. Kaçış yok… sığınacak bir yer yok. Gözetleyici olmadığınıza şükredin, efendim. İnsanların yalnızca dışını görebildiğiniz için minnettar olun. Tutkuları, nefretleri, kıskançlığı, kötülüğü, hastalıkları göremediğiniz için kendinizi şanslı sayın… İnsanların içindeki korkutucu gerçeği nadiren gördüğünüze sevinin. Herkesin gözetleyici olduğu ve herkesin ayarlı olduğu bir dünya, muhteşem bir yer olur… Ama o zamana kadar kör olduğunuz için minnettar olun.”
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.