" Herkesin derdi kendineydi. Seslensem ne bir kapı aralanır
ne çekili bir perde,
başı beklenen bir hasta kadar sessiz
kendi zindanında kapanmış masum,
yalnızlığımda kayboldum.
Tek korunağım duvarlar
-yalnızlıktan ördüğüm duvarlar-
saklımda ışığa çıkmaktan korkan sırlarla, durup
yılların serin, puslu camına dayayıp anlımı
seyrettim hayatımı. "
Sayfa 35Kitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.