Hans Christian Andersen'ın en sevdiğim öyküsü...!
Öykü de neler yok ki... Önce iki kişinin dostluğuna rastlıyorusunuz. Ardından Karlar Kraliçesi çıkıyor, kötü bir karakter...! Ardınan ayrı düşen iki kişinin bir biri için yaptıkları fedakarlıklar-uğraşlar... Ardınan öykü tekrar kavuşan iki kişinin verdiği mutluluk ile bitmesi gerekirken hüzünle bitiyor...
Karlar kraliçesi aslında iyi bir insan iken, çocukken sürekli kötü olduğu söyleniyor ve arkadaşları ve çevresi tarafından dışlanıyor, yalnız kalan karlar kraliçesi ise daha fazla mücadele edemiyor ve çevrenin ona biçtiği kılıfı giyiyor ve kötü oluyor... Verilmek istenen o kadar çok mesaj var ki..!
7 den 70'e herkese tavsiye ederim çok güzel bir öykü...
