Kitabın temelini bildiri ve makaleler oluşturduğu için içerisinde altı çizilecek çok cümle var. Bu nedenle de hızla okumak pek mümkün değil. Yazar; okulların bireyin kendi hayal gücünü müfredatın sunduğu eğitimle şekillenmesine izin verdiğini, "eğitim"in bireyin hayal gücü sınırlarını daralttığını vurgulamak istiyor. En nihayetinde okulsuzlaştırma, insanın özgürleşmesine yol açacaktır diyerek sonlandırıyor. Kitap, ABD toplumu göz önünde bulundurularak 1970 lerde yazıldığı için günümüze pek uygun olduğunu düşünmüyorum. O zaman ki eğitim anlayışı gelenekselci, otoriter, öğrenciyi dikkate almayan bir yapıdaydı ve okulsuz toplum kulağa hoş gelebilirdi. Ama günümüzde eğitim anlayışı değişti, öğrenci merkezli bilimsel düşünme becerileri göz önüne alınan bir yapıya evrildi. Sonuçta toplum; okulun sunduğu standartlarla, giderek artan bir şekilde eğitimli hale gelmektedir. Gayri resmi ve tesadüfi eğitimi doğru bir yaklaşım olarak görmediğimi belirtmeliyim. Bence dikkat etmemiz gereken en önemli nokta hayallerimizi okullaştırmamak. Malesef bunu günümüz eğitimi yapıyor. 3 yaşındaki çocuğa gökyüzünü çiz dediğimizde sarı, kırmızı, mavi pembe vb. renkleri kullanır. Ama bu çocuktan okul öncesi eğitim aldıktan 1 sene sonra gökyüzü çizmesini istediğimizde çoğunlukla mavi veya mavi tonları renkleri kullanır. Hayal gücümüz sınırlandırılmamalı bu konuda öğretmenlerin toplumdaki rolü diğer tüm rol bileşenlerinden fazladır.

Okulsuz ToplumIvan Illich · Şule Yayınları · 20183,964 okunma

·

80 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Simurg