Canım Hesse , tıpkı bir Aylak Adam gibi gezdirmiş Knulp'u oradan oraya...
Knulp bakıyorsun kitapta durup dururken felsefe yapmaya başlıyor, ortaya bir takım kurallar koyuyor, bunların lehinde ve aleyhinde konuşuyor, sonra bakıyorsun ansızın yine susuyordu.
Çünkü Knulp bilirdi ki,
birisi mutluluğu ya da erdemiyle övünüyor, böbürleniyorsa, onda bunun ikisi de yok demekti.
Hesse iyi ki yazmış
biz de iyi ki tanımışız kalemini...
"Bir babadan çocuğuna burnu, gözleri hatta zekası kalıtım yoluyla geçebilir ama ruhu asla. Her insan yeni bir ruh taşır kendisinde."
(Knulp)
