Toprağın, kardan örtüsü altında hissiz ve donmuş yattığı bir yerde haskilerin şarkısı hayatın bu donmuşluğuna meydan okuma gibi görülebilirdi belki; ama aslında alçak perdelerden uzun feryatlarla ve iç çekişlerle söylendiği için daha çok hayatın yakarışı, varoluşun ıstırabının dile gelişiydi.