Anlatmak isteriz.. Birileri kesmeden belki saatlerce belki günlerce anlatmak, anlatmak.. Çünkü anlaşılmaya açız. Çünkü herkes anlatıyor ama çok az kişi gerçekten dinliyor. Ve anlaşılmadıkça daha çok anlatmaya çalışıyoruz. Yerlerine bir türlü ulaşamayan, milyonlarca duygu var boşlukta. Bunlar, acı çeken duygular. Başıboş bir şekilde boşluktalar. Anlamsızca birbirlerine rastlarlar ama bir türlü yerlerine varamazlar. Insan dinlemeyi öğrenmedikçe boşluktaki bu karmaşa hiç bitmeyecek.