Başarıya erişemeyen... hiçbir zaman erişemeyecek olan kimseler. Hayatın ezip kırdığı, yaşlı, yorgun ve tükenmiş insanlar..." Sesi hafifledi. Derin, acı bir kederle sarsıldım. Sözleri ne kadar doğruydu. İşte biz buraya toplanmıştık. Alacakaranlıkta insan. Kül rengi saçlar, kül rengi kalpler ve kül rengi bir grup hayaller. Ben yorgun ve yalnızdım. Bu yanımdaki kadın, hayal kırıklığına uğramıştı, kalbi acı hislerle doluydu. Heyecanlı, hevesli Doktor Franklin engellenmiş, istediğine erişememişti. Karısı daima hastaydı. Ufak tefek, sessiz Norton topallayarak dolaşıyor ve kuşları seyrediyordu. Poirot bile, bir zamanların pırıl pırıl Poirot'u bile şimdi sakat ve bitkin bir ihtiyardı...”
Altın Kitaplar
··
154 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.