“Tek bir ağaç bile çiçek açmamıştı... Bütün tomurcukları yemiştik.”
.
“Babamın satın aldığı ilk botları ayağıma giydiğim anı hala hatırlıyorum. Ormanda dolaşırken üzerleri çizildiğinde nasıl kahrolduğumu da..o kadar üzülmüştüm ki şöyle geçirmiştim içimden; botlarım çizileceğine keşke ayağım yaralansaydı en azından kabuk bağlayıp iyileşirdi.”
.
” Oturmuş kafa patlatıyoruz; fare yakalasak mesela eti yeniyor mu farelerin? Baştankara yenir mi? Saksağan yenir mi peki? Annemiz tombik böceklerden neden çorba yapmıyor?”
.
.
İkinci Dünya savaşında Almanların Rusyayı işgali sırasında çeşitli yaşlarda çocuk olanların o günlere dair anıları. Onlar bu savaşın son tanıkları!
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.