Küçük Prens uykuya dalınca, onu kollarıma alarak yeniden yola koyuldum. Kalbim çarpıyordu. Sanki sırça bir hazineydi kollarımdaki. Hatta, sanki Dünya üzerinde ondan daha narin bir şey yoktu. Ay ışığında bu solgun alna,bu kapalı gözlere, rüzgarlarda uçuşan o tutam tutam saçlara bakıyor ve içimden şöyle diyordum: "Bu yalnızca bir görünüş. Asıl önemli olan gözle görülemez..."
Sayfa 78Kitabı okudu
··
44 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.