“Düşünüyorum; babaları, ağabeyleri tarafından satılıp sonunda zina suçlusu sayılan köylü kadınlarını, tavuk hırsızı arabacıları, Almanya’ya işçi giden kocası tarafından terk edilen, kaynı tarafından evinden kovulan, bebesi Menderes’le yollara vuran ve bu çok meşakkatli yolun sonunda geneleve düşen Güllü’yü, bütün parasını yiyip bir de kendisini aldatan polis dostunu vurduğu için mahpus yatan Güllü’yü. Daha nicelerini, affedebileceklermiş, iyi, ama sevinemiyorum. Cevdet ‘Cevdetlikten’, arabacılar tavuk hırsızlığı ile yaşamaktan, Güllü sonunda geneleve düşmek zorunda kalmış olmaktan affedilmeyecek çünkü. Ve bu zorunlulukların sürüp gitmesinin sorumlusu olan bizler onları işlemek zorunda bıraktığımız suçlardan dolayı affederek sevinecegiz.”
Sayfa 77Kitabı okudu
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.