Hiç kuşkusuz, İnsân-ı Kâmil serkeş nefsini "otururken unutmak" yoluyla nasıl kontrol altında tutacağını bilmekte, ve serbestçe Vahdet semâsına kadar yükselerek bir daha terk etmemek üzere Vâhid'i kucaklamaktadır.
Böylece İnsân-ı Kâmil nefsinin serkeşliği tarafından artık taciz edilmez olur. Aksine, nefsini her türlü etkenden daima korur.
Sayfa 223 - Kaknüs YayınlarıKitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.