Sanırım ilk defa Nietzsche’yi bu kadar çok hissedebildim. Kitap çok düşündürücü değildi diye düşünüyorum. Keyifle ve hızla okumamı sağladı çünkü.
Adından anlaşıldığı gibi Gezgin ile gölgesi arasında geçen düşüncelerin dile getirilmiş hali kitabın tamamı. Nietzsche Avrupadan, kendi ülkesinden ve dünyadaki tanınmış kişilerden, Hristiyanlıktan da sıkça bahsetmiş birçok konuyla beraber.
Yine sevdiğim bir noktaya değinerek konuyu kapatayım, Montaigne’nin daha felsefik, daha karamsar ama yine de biraz umut içeren hali gibiydi Nietzsche bu kitabında. Çok güzel söylemiş dediğim hemen hemen bütün alıntıları paylaşmaya çalıştım bu yüzden.
Not: Özellikle Nietzsche’den benim gibi korkanlar şans vermeli bence...
