Niyet ettim “bağırmayan anne olmaya”
Çok akıcı ve sade bir dilli yazılmış güzel bir psikoloji kitabı okudum.Bol örnekli,neyi yapmayından çok nasıl yapacağımızı anlatan bir kitap.Psikoloji kitaplarının eksiği olarak gördüğüm bir konudur neyi yapmamamız gerektiği.Yani hep okuruz yapmamamız gerekenleri ama yapmamız gerekenleri ne şilde yapacağımız pek yazmaz.Bu kitap öyle olmadı.Yer yer anneliğimi sorguladım,yer yer annemi,tanıdığım anneleri...Niyetimiz iyi olsa da yanlış ifade ettiğimiz her şeyin nasıl mesajlar verdiğini daha iyi anladım.Elbette anlar anlamaz kendimi tamamıyla değiştirmedim.Ama gözüm açıldı desem yeridir.Yetişkinlern dünyasında olmaması gereken davranışları/sözleri çocuklara da göstermememiz gerektiği öğrendiğim en güzel şey.3 çocuk sahibi bir anne olarak zaman zaman yaşadığım öfke duygusunu nasıl dizginlemem gerektiğini örneklerle okudum.Kitapta çok sevemediğim birkaç şey de vardı.Fazla ataerkil yazılmış olmasını sevemedim.Bunun dışında herkesin kolaylıkla anlayıp ders çıkarabileceği güzel bir kitap.Son olarak;
Bağırmak,çocuklarınıza vereceğiniz mesajın sesini kısar.