Baudrillard'ın ne zaman bir eserini okusam onda iyi bir cerrah olduğu izlenimi uyanır. Kanserli bölgelerimizi öyle iyi tespit eder ve neşteri öyle güzel kullanır ki ameliyatın sonucunu dört gözle beklersiniz. Fakat Baudrillard sadece neşterle sorunlu bölgeyi açar, gösterir onu çıkartmayı sonrasında dikmeyi ve gereken tedavi önerilerini bize bırakır. Çok sıkıcı bir durum değil mi?
Fakat bu eserden öğrendiğim önemli bir çözüm yöntemi varsa o da her şeye evet her şeye yeniden başlamak gerektiğidir.
Bir de Baudrillard'ın bizi neden çıkmazlarda bıraktığını yöntemsizliğinden çıkardım. Çünkü Baudrillard kendi yaptığı şeyi " varsayımları, gidebilecekleri en uç noktaya götürmek" olarak açıklamıştır. O yine yaptığını " kuramsal radikalleşme" ve "kuramsal şiddet" olarak tanımlamıştır.
