Hissettiğiniz bir duygunun adını koyamadığınız oldu mu ? Bu duygunun ismini bilmeseniz bile doğruluğundan emin olmak sizi yordu mu ? Gelin bu soruların cevabını bu kitapta bulmaya çalışalım... Yakıcı Sır Zweig'in okuduğum onlarca kitabından biri. Her Zweig eseri gibi akıcı. İçeriğine gelecek olursam okurken sinirlerim biraz gerildi. Eminim olay örgüsünden bahsedince sizde bana hak vereceksiniz . Hikaye Baron ismindeki karakterimizin tatile çıkmasıyla başlıyor. Baron tatilde geldiği ilk anda sıkılmayı başarıp, gözüne bir hanımı kestiriyor. Bu hanıma ulaşabilmek için onun 12 yaşındaki oğlu (Edgar) ile samimi bir arkadaşlık kuruyor. Edgar ağır bir hastalığın ardından gelen yorgun bir bedene, bir nebze sinire sahip çekingen bir çocuk. Pek arkadaşı olduğu da söylenemez. Bu sebeple ona uzanan bu eli dostça karşılıyor. Edgar kısa sürede Baron'u yakın arkadaşı hatta sevdiği tek insan olarak tanımlıyor. Baron ufak dostumuzdan istediğini elde ediyor ve Edgarın annesiyle tanışıyor. Buradan sonrasını spoiler içerebileceğinden susma gereği duyuyorum Bu öyküde küçük dostumuz Edgar'ın hissettiği fakat tanımlayamadığı bu yakıcı hissin onun minik kalbini derin bir kedere nasıl sürüklediğini görüyoruz. Sanu tahmin ettiğim gibi bitmesine rağmen tam tersi şekilde bitmesini isterdim. Çünkü yetişkin insanlar yaptıkları hataların sonuçlarına bir şekilde katlanmalı... Şu noktaya değinmeden geçemeyeceğim, öyküde ki karakterlerin psikolojik tahlileri çok iyi yapılmış, olay örgüsü güzel ilerliyor. Ama yayınevinden kaynaklı olasa gerek imla hatalarıyla dolu. Benim gibi imla hatası görmekten hoşlanmıyorsanız başka bir yayınevinden okumanızı tavsiye ederim. Keyifli okumalar, sağlıcakla kalın.....

Yakıcı SırStefan Zweig · Venedik Yayınları · 201977 okunma

·

7 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

gamze