Müptezeller
“Seni seviyorum,” diye bağırdım. “Bu gece ve her gece seni seveceğim. Kimi özlediğimi bilmediğim zamanlarda bile seni seviyordum. İçimdeki yokluğun ne yokluğu olduğunu bilmediğimde bile seni seviyordum. Sen yanımdayken içimde bütün bir şehre yetecek kadar mutluluk vardı. “
" Sanki şu dünyadaki,
yedi milyar insanın en çekilmezi benmişim gibi.. "
Ve hâlâ unuyorum ki belki birgün sarhoş kafayla sana o mesajı atıp, seni ne kadar çok özlediğimi söylerim.. ve umarım benim için değil de bu şekilde bitmesine izin verdiğin için pişman olursun.
Uyumak istemiyorum," dedi.
"Neden?" dedim.
"En kötü düşünceler yatarken aklıma geliyor."
Sonu tatlıya bağlanan kitaplar yollayın bana, onların dediği çıkacak
eninde de sonunda da...