İlk 50 ve son 50 sayfada biraz kitaptan kopsamda genel akışı ve yazarın dilini çok sevdim. Hız kesmeden devam edeceğim Murcoch’a.. Tekinsiz bir metin .. Baş karaktere o kadar sinir oldum ki okurken:) Charles , deniz kenarında bir eve inzivaya çekilir ve otobiyografik bir metin yazmaya karar verir. Aşkları, hırsları, kini , içgüdüleri en çok da ben merkezciliği..
O kadar kızdığım noktalar oldu ki Charles’a çok odaklandım ben.. Hassas bir kitap yeniden okuduğum da farklı anlamlar çıkarabileceğim türden . Güçlü edebiyat...Nuray Önoğlu çevirisi muazzam
