Gönderi

Deniz Kızı
Daha çok küçükken başladı dertlerim, üstüme geldi ve kaçmadım Herkesi iyi birisi sandım, aklıma gelmedi kötü oldukları Katlanıp her şeyi içime atınca inat yapıp bekledim, nedeni yoktu tabi sapıtmıştım Güvenememeyi bana babam alıştırdı, ben de gidip de anama sarılmıştım Anlatayım size neden bu denli sevgiyle, bu aşkla Deniz'e bağlıyım Yerine farklı kız koyamadım asla, birkaç kez denedim gerizekalıyım Ki benim el attığım her şeyde biraz sen vardın. Bana çekilen aşkın Izdırabı kaldı, şimdi dinle bunu ve anla beni de yak deliren aklımı 8. sınıfa başladım, sınıfta Deniz adında bir kız vardı İlk görüşte hoşlandım, sevdim ve de bi' hayli kıskandım Ben cesaret dolu bi' çocuktum oysa ki onu görene kadar ayıkmazdım İyice hırslandım, gidip duygularımı önüne sericektim yadırgandım Bi' gün bi' dostum dedi ki "Öyle kuru kuru olmaz gidip hediye falan ver" Hediye falan dertti bana, param yok. Daha küçüğüm de ileriye bakan derdi ki: "Bu çocuk hırslı, istediğini alır, uğraşır yani dişe diştir" Madem öyle hediye lazım para bulmak için gidip bir işe girdim Bir cuma günü tam işimi bitirdim, kapıdan içeriye Deniz girdi, beni sevindirdi Fakat o başka bi' sebepten ötürü gelmiş, gerilmiştim Ona da "Neden buradasın?" dediğimde güldü sonra dedi ki "Can, babam nerde?" Ben kafam yerde bi' şekil içeri gittim, utandım, dedim ki "Sabah gelmez o" Ona hediye alacağım paranın babasından çıkması garip olaydı Hani kolaydı lan aşk meşk işleri, sürekli acı çekip panik olandım Ama o gün bi' cesaret patladı, volta atar gibi bi' ileri bi' geri gidiyo'dum Hediye ve çiçekle karşısına geçtim ve sonunda dedim ki "Seni seviyorum" En güvendiği çalışanı bendim, söyledim kızını sevdiğimi Ve de ona hediyeler almak için çalışıp da onca çaba gösterdiğimi Anlamıştı zaten ve dedi ki bana "Anlıyorum bu konudaki netliğini" Ben de tekrar teşekkür ettim kızınızı bana emanet ettiğiniz için Bunun üzerine bi' kaç hafta geçti ben grip oldum, hastalandım Meraklanan kız arkadaşım dedi ki "Bi' doktora gidelim ilaç yazar" Sırf üzülmesin diye de gitmiştim peşinden. İnat yapar, hırs yapar Kaçardım hastane ortamlarından, sonra da saçmalardık Ama 2 gün sonra da şehir dışına çıkması gerekiyo'du tüm ailesiyle Ben hastaydım hala "Gitme" dedim, "Olmaz" dedi ve feda edince Ben tüm cümlelerimi gitmemesi için "Tamam lan gitmicem" dedi İkimiz de kalcaktı, 4'te çalan bir telefon tüm gecemizi berbat edince Tabi şaşırdım, hatta polis vardı dedi ki "Evladım sen kimsin?" "Ben Deniz'in erkek arkadaşıyım, gecenin bu saatinde sen kimsin?" "Beni iyi dinle bi' bak şimdi" dedi ve sözüne gerilerek devam etti "Seferihisar'da bi' trafik kazası sonucu o kızın ailesi vefat etti" Hay amına koyim Deniz uyuyodu, bi' bilse kendimi çok zor tutuyo'dum. Ona nasıl anlatacağımı da kuruyo'dum kafamda Deniz uyandı ve de söyledim ağlama çığlıklarını da duyuyo'dum Bu nası bi' hayat dersi lan? Şans her defada kaderin ağlarını Üstüme atıp da hayatımın amına koyuyo'du Ailesi yoktu artık onun ama benden başka, ben her şeyiydim Bi' yandan acı verip bi' yandan mutluluktu bu da bana. Gerçeğin hiç Değişmeyeceğini sanıp er geç inisiyatif kullanmak da bi' dert değildi Tabi hayatımızın sonuna kadar beraberiz dedik de bak neredeyiz biz Olgunlaştım, geliştim, okulu bırakıp bi' işe girdim Çünkü biz evlenicez lan demiştik. O dönem Türkiye'nin coğrafyasından da daha çok denize sahiptim Onun sade 4'te 3'ü denizle kaplı, benim her tarafım denizdi (benim her tarafım denizdi lan) 2 sene geçti bizde kalıyo'duk, bi' sıkıntımız da yoktu çok şükür Annesi ve babası gibiydim her zaman yanındayım da çok küçük Yaşta vefat edince kaybetti her şeyi, o mutluyken bile gözleri dolu Babamdan görmediğim baba şefkatini Deniz'e gösteriyo'dum Ben işe giderdim, o yemek yapardı, evde de sürekli Sebep arardık sarılmak için "Eve geç kalma erkenden gel..." Sen hep "...tamam mı?" diyince tabi beni bu mutlu ediyo'du Yeni imkanlar yaratıyo'dum, beni görmek için evde can atıyo'du Kalbi küçük sade ben sığabiliyo'dum 3. senemizdi bi' gece yorgun argın döndüm eve ve keyif yoktu Kapıyı çaldım annem açtı "Boşuna arama" dedi ve evde Deniz yoktu Ben de merak edip de sordum "Nerede bu kız?" evde iyice köpürmüştüm Deniz'in öz abisi gelip de kızı İstanbullara götürmüştü 2 ay geçti, haber aldığım anda valizimi toplayıp İstanbul'a gittim. Abisi her gün dövüp de soruyormuş kıza "Kim lan bu Can?" Ve insaf duyan da yoktu Deniz'e, bi' de artık güvenmek ne kadar Zor geliyo'dur onun için, bi' de abisi ayarlamış kıza üvey anne baba Sabrım kalmadı artık yeter dedim, Deniz'le İzmir'e kaçtık Gizli felandı, yine de olsun beraberdik Kilitli kalan korkulara da sahiptik fakat amacımız hiçbir zaman kötü değildi Bizi canlı halde ayıramazlardı da kader toprağa bi' ölüme zincir vurdu 4-5 ay evden çıkmadık aslına bakarsan bayağı bi' sapıttık Çünkü tedirgindim abisi gelir diye, Deniz'i tekrar kaçırdı Olacak gibi değil bulamıyo'dum onu lan aklımı iyicene kaçırdım Hastanelerde yattım onca ay ve kimseler demedi ki hiç "nasılsın?" 4.502 Yorum
·
123 görüntüleme
HaYaLLeR İpTaL okurunun profil resmi
Bunu yazmaya üşenmedin mı hic
GÜZEL KIZZZZZ okurunun profil resmi
hayır
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.