Şakaklarım zonkluyor artık belirsizlikten,bilinmemekten, bilmemekten..
Ben kimdim? Neydim? Ne yapıyorum? Ne istiyorum? Mutlu muyum? Var mıyım?
Herkes, herkes mutlu gibi yada değil ama bütün bunların hepsi geçiyor.. fakat ben, ben duygu körlüğü yaşıyormuşum gibi hissediyorum. Yaşamak neydi, nasıl oluyordu bilmiyorum, nasıl yaşanır bilmiyorum, yaşıyor muyum bunu dahi bilmiyorum.
Kendimle, kendi doğrularımla yada yanlışlarımla nasıl yaşanır bilmiyorum.
Yorgunum.. çok yorgunum..
Yaşama sevinci adına bir tutamağım kalmadı Ömür hanım..
youtu.be/ttuVlr-Wg5s