Yürümek bana göre ben olma hali. Ben olma halini ne yazikki modern dünyada pek yaşayamıyoruz. Ya da en azından ben tam olarak yaşayamadığımız kanaatindeyim. Hatta bazı kimseler ne yaşadığının farkında bile değil. Bu çok üzücü.Hep bir yerlere yetişme telaşı içinde, metrolarda, otobüslerde yorgun yüzler, mutsuz insanlar olduk.Üzülerek söylüyorum ki bu beni korkutuyor. Oysa insan doğayla bir olmalı. Evet arabamız olabilir ama bazen yol da yürümeliyiz yolda bizi yürümeli. Bir yere yetişmek maksadıyla değil de sadece yürümek gayesiyle yola çıkmak ne bulunmaz bir nimet düşünsenize. Sadece bunu düşünürken bile heycanlanıyorum. Kekiğin kokusunu, ağaç dallarının rüzgardaki dansını, yüzüme vuran sabah güneşini, kuşların sesini, yalın ayak bastığım toprağı, sessizliği bozan dalgadaki o tınıyı duyuyor , hissediyorum. Bütün bu hayatın farkında olan sadece bedenim değil zihnim de buna eşlik ediyor. Ayaklarım başka bir yürüyüş yaparken zihnim de kendi yolculuğunu yapıyor kendi özgürlüğünde.Yürümeyi "dert"edinmiş biri olarak benim yürümelerim böyle. Bu kitap da benim yürüme hareketime yeni bakış açıları kattı. Eğer ki siz de yürümeyi kendine "dert" edinmiş biriyseniz, bu kitapla da bir yürüyüşe çıkın derim ben naçizane. Başka insanların yürümeye bakışı ne, nasıl yürüyorlar ? Yürürken geçirilen yaşantı deneyimleri nasıl, sizin yürüyüş deneyimleriniz nasıl sorgulamalarına cevap bulabilirsiniz.Ayrıca bu sorulara cevap ararken daha birçok kıymetli sorular da kendini günyüzüne çıkarıyor. İyi okumalar ; uzun, keyifli yürüyüşler.

Yürümenin FelsefesiFrédéric Gros · Kolektif Kitap · 20206,8bin okunma

·

42 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Aygül