“Hep duygularımı aldırmanın mümkün olduğu bir dünya hayal ederdim. Geçmişimi, acılarımı, insanların benim üzerindeki etkilerini tamamen kesip atabileceğim bir mekanizma. Sonra bu fikri o kadar çok sevmiştim ki, kendimi yavaş yavaş kapatmıştım dünyaya. Ne sevgi, ne mutluluk, ne hüzün... Başkalarında var olanları yaşamıyor olmanın beni güçlü kıldığına inanmıştım.”
Sayfa 223 - HazalKitabı okudu
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.