Kitabı yoğun bir tavsiye üzerine okudum. Şu özgürlük fikrini önemsiyorum. Bilen bilir, Ali Şeriati'ye pek hoş bakılmaz bizim itikatta. Hatta kitabı okurken bazı olmusuz tepkilerle de karşılaştım. Ancak şöyle düşünüyorum; bir kitabı okumuş olmak, o kitabı yazan kişinin her fikrini benimsemek anlamına gelmiyor, kaldı ki şayet kullanabildiğimiz bir aklımız varsa yazarın benimsediği fikirler bize ters düşüyorsa ve bunun idrakindeysek rahatlıkla reddedebiliriz. Bu kitap için konuşacak olursak bana ters gelen bir şeyle karşılaşmadım, hatta büyük ölçüde istifade ettiğimi söyleyebilirim. Özet olarak şunu söylemek istiyorum kitabın fikriyle alakalı, özgürlüğün önünde dört engel var, tabiatın belirleyiciliği, tarihin belirleyiciliği, toplumun belirleyiciliği, kendi belirleyiciliği... İlk üçünü öncelikle tanıyıp bilimle bu zindanlardan kurtulabiliriz ancak kendi belirleyiciliğimizi aşmamızın tek yolu kendimize itiraz etmektir. Kendi benliğine itiraz eder, içgüdülerinden kurtulur, ilk üç etkeni ve son olarak kendini de reddedersen ancak o zaman özgür bir insana dönüşürsün ki bence mantıklı. Bir de şu kısım dikkatimi çekti, Descartes; "Düşünüyorum, öyleyse varım." diyor. Gide; "Hissediyorum, öyleyse varım." diyor. Camus; "Başkaldırıyorum, öyleyse varım." diyor. Her biri varlığın ispatıdır ancak insana özgü en üstün var oluş; "Başkaldırıyorum, o halde varım"dır. Buna delil olarak sunduğu hadise ise Adem'in cennette meleklerden farksızken, yasak olan şeyi yaparak başkaldırmasıyla, var oluş iddiası yani insan olma serüvenidir. Hulasa tavsiye ederim, istifade ettim.

İnsanın Dört ZindanıAli Şeriati · Fecr Yayınları · 20174,944 okunma

·

37 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

elfida