Murathan Mungan, bu kitabında hayatın panoramik bir fotoğrafını çekiyor ve bu fotoğrafın her bir pikseline hayat parçalarını küçük bir anı olarak sığdırıyor. Yarım sayfalık öykülere, hayatın öz benliğini gergef gibi işliyor. Yazar; karanlık bir günün ortasına kurduğu kibrit kutusu büyüklüğündeki köprüyü, yine kibrit çöpü uzunluğundaki öyküleri
