Sonsuzluğa Davet.
Var mısın benimle gelmeye,
Garipçe yaşarken ölmeye,
Ölümü tadarken eski kimlikle,
Maziyi, evi, ismi bırakıp geride
Varlığını sürdürmeye yokluk içinde.
Sayfa 219 - YKYKitabı okudu
·
82 görüntüleme
BEN VARIM: Kimsenin varlığımı umursadığı veya bildiği yok,
Dostlarım beni unutulmuş bir hatıra gibi yüzüstü bırakıyor;
Dertlerimle baş başa kalıp kendimi yiyip bitiriyorum,
İlgisiz mihmandarlıkla bir belirip bir yok oluyorlar,
Aşktaki değişken tayfla ve ölümün unutkan dalgınlığıyla;
Oysa boşa gitmiş gölgelerle varım ve yaşıyorum.
Dalıp gittiğim tahkir ve velvele hiçliğinde,
Uyku kaçırıcı kabusların capcanlı denizinde, Ne hayattan, ne de neşeden bir eser kalmış,
Ömür boyu değerlerimin koskoca enkazı var yerinde;
Başımın tacı olan o en sevdiğim kişi bile artık Bana yabancı, herkesten çok daha uzak.
(Devamı)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.