Belki biraz dramitize edeceğim ama evdeki kasvetli havadan dolayı alarmdan önce uyanır hazırlanır çıkardım.
Çıkışta sallana sallana eve giderdim. Ha baktım ki devam ediyor o tartışmalar ;kardeşimi okuldan alacağım diye yine koşar adım okulun yolunu tutardım.
Keşke başka amaçlarla o okulu okumama sebep olsaydınız!..
Ben üniversitenin son iki yılını ağlayarak bitirdim bi onu bilirim :))) Bir gün yurt müdürü oda arkadaşıma 'Bu kız, her gün yurttan ağlayarak çıkıyor, her gün mü sevgilisinden ayrılıyor.' demiş :D Hala Isparta'dan ne zaman geçsem anksiyetem tutar. ¯\_(ツ)_/¯
Bu seneye kadar hep severek giderdim, sırf eve dönmemek için okulda kalıp etütlere katılırdım, akşamın 8'inde yağmurda yürüye yürüye sırılsıklam eve dönmüşlüğüm var. Ama koronadan beri her şeye karşı öyle bir isteksiz olmuşum ki, ne ders çalışıyorum ne de okul 4 gün açık olmasına rağmen okula gidiyorum. Ben, ben değilim artık. 🥺
Okulda hep sorun yaşasam da okula hevesle gittim hep. Travmalar sürekli ortaya çıkmayı beklermiş. Konuşmasıyla dalga geçilen birinin bununla ilgili bir iş yapması, mesela spiker olması garip gelse de travmaların gün yüzüne çıkmak istemesiyle ilgili bir durummuş bu. Her şeye rağmen okulu sevmem de bununla ilgili galiba. Ne çok yazdım. :)