Yazarın bazen kendisinden bazen de yarattığı karakterlerin ağzından söylediği bazı sözlerin hatta bir çoğunun oldukça dikkat çekici ve sembolik anlamlar içerdiğini düşünüyorum. Çok fazla benzetme, mecaz ve sembolizm kullanılmış.
Sayfa sayısı az olsa da bu kitabın yavaş yavaş, sindire sindire okunması gerektiğini düşünüyorum.
En çok dikkatimi çeken karakter ise Huzursuzluğun Kitabı'ndan Bernardo Soares oldu. O kitabı da en yakın zamanda okumak istiyorum.
"Ruhum gizli bir orkestra benim; hangi enstrümanlara dokunduğumu, hangilerinin benim içimde gıcırdadığını bilmiyorum. Bir senfoni olarak tanıyorum kendimi."
-Bernardo Soares
