Karanlığın gökyüzünden inerken, gözümü kırptığım anda alaca karanlığın uçup gideceğini biliyordum.Uçsuz bucaksız toprakların gürbüz göğsünü sergileyişini izliyordum.Davetkâr bir çağrıydı. Bir annenin yavrusuna seslenişi gibi, topraklar geceyi çağırıyordu...
Sayfa 205 - LAGUARKitabı okudu
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.