Pam nereye baksa el çekme, fedakarlık, sınırlamalar ve teslimiyet görüyordu. Hayata ne olmuştu? Eğlenceye, yayılmaya, tutkuya, carpe diem'e [bugünün keyfini çıkarma] ne olmuştu?
Hayat bu kadar acı mı veriyordu ki, sükunet uğruna feda edilmesi gereksindi? Belki dört soylu hakikat kültüre bağlıydı. Belki bunlar 2500 yıl öncesinin, yoksulluk, aşırı kalabalık, açlık, hastalık, sınıf baskısı ve daha iyi bir gelecek konusunda umutsuzluğun pençesinde olan bir ülke için geçerli gerçekler olabilirdi. Ama bunlar şu an için geçerli miydi? Marx haklı değil miydi? Rahatlamaya veya bundan sonra daha iyi bir hayata dayalı bütün dinler yoksulu, acı çekeni, köleleri hedef almıyor muydu?
·
73 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.