Bazı insanlardan kurtulmak için bir an evvel ecelleriyle ölmelerini dilediniz mi hiç? Nefret ettiğiniz ya da size büyük bir kötülüğü dokunmuş insanlar olmadıkları halde...
Kemal Varol’un “hikaye anlatıcılığının doruğu” olduğunu düşündüğüm bu romanı bitirdiğimde, Barana’nın yazdığı ve her satırı şiir kokan o mükemmel mektupları bir kenara koyarsam bende en derin iz bırakan yukarıdaki soru oldu. Eminim okurken siz de soracaksınız kendinize, özgür olmanız için ölmesini istediğiniz biri var mı diye.
Bir mahpushanede, 6 cinayet mahkumunun yaşadığı bir koğuşta geçiyor hikayemizin büyük kısmı. Anlatıcı da içlerinden biri; bir öğretmen, bir katil…
Arkadaşlarını çok iyi gözlemleyen, çevresinde olup bitene bir psikolog titizliğiyle eğilen ve karakterleri son derece gerçekçi yansıtan Mesut Çelik, kendi hikayesini anlatırken de oldukça dürüst.
Kurgusal olarak merak unsurunun son derece tadında olduğu hikâyenin sonunda yazar beni şaşırtmayı başardı. Hikayeye yaydığı ipuçlarını mantıklı ve tutarlı sonuçlara bağlarken bazen de bazı şeylerin “sebepsiz” olabileceğini anlatarak gerçekçilikte Nirvana’ya ulaşmış.
Olağanüstü, fantastik hiçbir şey yok sanmayın, var: tıpkı hayatta da olduğu gibi.
Kemal Varol
·
996 görüntüleme
Sizin sorduğunuz sorular gibi pek çok cevapsız soruyu kucağıma bırakmıştı kitap. Teşekkür ederim güzel inceleme için.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.