Diktatörlükle yönetilen bir ülkenin uluslararası ilişkilerinde esas olan, “antidemokratik iktidarın çıkarlarıdır”, halkın çıkarları ikinci planda kalır.
Uluslararası ilişkilerde “denge, çıkar ve katılımcı demokrasi” üçgeni ayrılmaz bir bütünü oluştururlar. Katılımcı demokrasi yoksa ne halkın yararı (çıkarı) ne de uluslararası dengeler göz önünde tutulabilir.