İyiyim, iyiyim, Orta Afrikada satırlarla doğranan ben değildim. Suriye'de ırzına geçilen, evi yıkılıb çocukları gözleri önünde öldürülen, yurdundan sürülen ben değilim. Arakan'da Doğu Türkistan'da yakılan ben değilim. Ben değilim kafasına vurulub ekmeği alınan. Darbeye hayır dediyi için idam edilmeye mahkum edilen ben değilim. Şükür ki Gazze'de bomba atılan iftar sofrasıda benim değildi!! Yetimhanedeki o masum kimsesiz çocuk her sabah evlad edinilme sevinci ile uyanıyor, onlar beni sevmeseler bile bir ailem olsun istiyorum diye ağlarken, siz her ufak bir aile tartışmanıza isyan ediyorsunuz, vaktinde sevdiklerinizin değerini bilseniz..çok geç kalmayın, biri bize hayatımızın başındayken ölmek üzere olduğumuzu söylemeli, öyle olsaydı her anımızı dolu dolu yaşardık, bir yapında bakın, aklındaki şeyi şimdi yapmaya başla, o kadar çok yarınımız yok bizim, pff bir süre kimse umrunda olmuyor, kimseyi değiştirmeye çalışmıyorsun, kimin ne yapıb, ne düşündüğünü umursamıyorsun, yorgun bir şekilde kabuğuna çekilib o küçük dünyanda yanlız yaşamaya başlıyorsun, anlık mutluluklar yaşayıb, derin hüzünleri tek başına atlatmayı öğrendiğin vakit kimseye ihtiyacın olmuyor ve siz buna yanlızlık derken, ben ise "huzur"diyorum, seni üzenlerin umursamamaya başladıkça seni sevenlerin değerini daha iyi anlıyorsun, bazen sabah kalkdığında düşünürsün artık "yapamayacağım diye" ama içten gülersin, öyle düşündüğün zamanlar için, derdinizi ve söylemediklerinizi illa insanlara anlatacksınız diye bir kural yok ya, benim gibi çiçeklere konuşun, hayvanlarla konuşmak kadar YwY bir şey yok tabe, göz göze gelmeniz bile yeter, hmn yürüdüğün yollar, yaşadığın olaylar hayatın sana sunduğu sınav ya mucize, hiç biri öylesine yaşanmıyor, öğrendiğin ve öyreneceklerin her şey bu günkü hayatının mimarı, geçtiğin sınavlar ise eserin, yaşadığın her zorluk seni şu an olduğun kişiye dönüştürdü, yaşadıkların için minettar ol, onlar seni daha güçlü yaptı, o yüzden yaşadığın ne olursa olsun ümidini yanından ayırma, kendin olmaktan asla vazgeçme"♡