Oğuz Atay;her okuduğum kitabında daha çok sevdiğim,keşke daha çok yazabilseydi dediğim yazar.Anlaşılamamaktan duyduğu üzüntü okuduğum her kitabında içimi daha çok acıtıyor.Kendi duygu ve düşüncelerimi okuyorum bazen yazdıklarında,kendi kırılganlıklarımı görüyorum.Ne kadar güzel yazmış diyorum okurken defalarca hem içimden hem dışımdan.O umutsuzluğun yazarı değil aksine her şeye rağmen hep bir umudu var.Yalnızlığının derinliğini en yakın dostlarının bile farkedemediği güzel insan “Beni anlamıyorlardı zararı yok. Zaten beni daha kimler anlamadı”demiş bu kitabında öykülerinden birinde.
Oğuz Atay’la yıldızı barışmayanlar bir de öykülerini okuyun derim.