Suç ve Ceza'nın Derininde Yatan Asıl Düşünce ve Raskolnilov
Dostoyevski tam bir psikolog edasıyla yazmış bu kitabı. Özellikle suçlu psikolojisini anlamak, empati kurmak için birebir. Katili tanıdığımız kitapların başlıcalarından demek yanlış olmaz. Evet katil, çünkü ortada bir cinayet var, ama bu cinayet gözüktüğü gibi para için işlenmiş bir cinayet değil. Düşünsel bir altyapısı yapısı var ve yazarımız bunu kitap boyunca arada sırada işlemeye devam ediyor. Bizim okuduğumuz aslında fakir bir hukuk öğrencisinin para için işlediği bir suç değil, bir hukuk öğrencisinin kendini büyük bir insan olarak kanıtlama çabasıdır. Raskolnikov, Napolyon gibi büyük insanların milyonlar öldürse de elinde sonunda kahraman ilan edileceklerini, küçük insanlarınsa sebebi ne olursa olsun tek bir kişiyi öldürse bile ayıplanacağını, toplumdan dışlanacağını ve suçlu ilan edileceğini düşünmektedir. Tarihe ve günümüze baktığımızda bu düşünce yerinde bir düşüncedir. Kimse insanların işlediği suçların cezasının kişinin unvanına göre değişmediğini savunamaz. Bu böyle gelmiştir ve böyle gidecektir, güçlü olan her daim haklı çıkacaktır. Raskolnilov da az önce söylediğim üzere bunu fark etmiş ve kötülüğün timsali olarak gördüğü yaşlı tefeciyi öldürmüştür. Kendisi aynı Napolyon gibi toplum tarafından kahraman ilan edilmeyi beklerken beklediğini ne toplumdan, ne de kendinden bulabilmiştir. Ne toplum Raskolnilov'u kahraman ilan etmiş, ne de Raskolnikov bu cinayetin verdiği suçluluk duygusuna uzun süre dayanabilmiştir. 
Fyodor Dostoyevski 
Suç ve Ceza
·
99 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.