Menekşeli Mektup... Ne kadar hoş ve zarif bir isme sahip. Ismi kadar kapağı da naif. Hele ki kitaba ismini veren hikâye, ne güzeldin sen. Mustafa Kutlu; kitabında yer alan Menekşeli Mektup, Hacca Gidebilmek ve Kar Üstüne Kan Damlar isimlerini verdiği üç ana başlıkla çıkıyor karşımıza. Kar Üstüne Kan Damlar isimli bölümde iki ayrı hikâye yer alıyor. Öncelikle bir postacının hikâyesinin konu edildiği Menekşeli Mektup'la başlıyor kitap. Sıradan bir insanın başkalarının hayatlarına ufak dokunuşlarla ne büyük güzellikler kondurduğuna şahit oluyoruz bu hikâyeyi okurken. Hacca Gidebilmek isimli bölümde ise bir iyilik halkası kuşatıyor okuyucuyu. Hem ibadet hem ticaret için hacca giden bir amcamızın başından geçen hadiseleri anlatıyor yazar. Anlatılanların ilgi çekiciliğinin yanı sıra okurken verdiği mutluluk hissi bambaşka. Son bölümde ise kısa bir aşk hikâyesi ve Erzurum'daki bir Türk askerinin dramı yer alıyor. Kitabın Menekşeli Mektup ve Hacca Gidebilmek isimli hikâyelerini fazlasıyla beğendim. Ki zaten kitabın 135 sayfası bu hikâyeler için ayrılmış. Son kısımdaki hikâyeler bana fazla yalın geldi. Yazar yine bizi güzel insanlarla tanıştırıyor hikâyelerinde. Başkalarına yardım etmeyi, el uzatmayı hayatlarına düstur edinen ve bundan asla yüksünmeyen güzel insanlar... İyi insanlarla çevrili bu satırları okurken Anadolu'yu anımsıyor insan. Kötülüğün fazlasıyla hakim olduğu bu çağda bile Anadolu'nun pek çok köşesinde yaşayan ve kalbindeki iyilik ateşini söndürmeyen kıymetli insanlar. İşte yazar da tam bu noktada bir alıntıyla sesleniyor okuyucuya: "Dünyada böyle insanlar var. Ve herhalde Cenab-ı Hak bunların yüzü suyu hürmetine bizleri aç açık bırakmıyor." Kitabı okuduktan sonra huzurlu bir ruh haline bürünmemek elde değil. İçimizden birileriyle bizleri tanıştıran, özümüzde ve tarihimizde her zaman var olan iyilik duygusunu her defasında alevlendiren, bir çırpıda okuyabileceğimiz birbirinden hoş hikâyelerle bizleri buluşturan bu adamı seviyorum. Var olsun! :)

Menekşeli MektupMustafa Kutlu · Dergâh Yayınları · 20124,122 okunma

··

94 görüntüleme

Burak

@1Burak ·

21 Nisan 2018 19:36

Var olsun Mustafa Kutlu. :) Şu bizle konuştuğu satırlar yok mu, insanı nasıl da gülümsetiyor. :) "Bu bizim Aşağı Sulucalı Hüsamettin. Zilli Hüsam, ilkokuldan arkadaş." Işte şimdi siz de "Yok deve, bari akraba çıksaydınız" diye bilgiç bilgiç gülümseyin. ...Postacı yeniden eski postacı olmuştu. Sorarım sana ey okur, biz bunu böyle yazdık diye Postacı eski Postacı olabilir mi? Aferin sana. Olamaz tabi. Haydaaa!... Hani bu adam karısıyla ta ilk günden belki daha öncesinden beri bir uyumsuzluk, bir geçimsizlik yaşıyordu; çocukları bile olmamıştı. Nedir bu sevgi sözcükleri? Postacı'nın patavatsızlıği canım. ...Bir kez de karısını arasaydı. Hayır aramadı. Niçin aramadı? Onu ben de bilmiyorum. Bir de derler ki, yazarlar yazdıkları kitapta yer alan kişilerin her halinden haberdar olur. Hadi canım sen de.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Şeyma Öztürk