Menekşeli Mektup

Hani sizden büyük insanlar, karşınıza geçip oturur ve size başından geçen olayı değişik değişik duygulara bürünerek anlatır ya, heh işte bu kitap bana tam olarak böyle hissettirdi. Her insan kendinden bir şeyler buluyor, tam ruhu dinlendirmek için okunacak hikayeler. İnsanı yormadan, yavaş yavaş, ılık ılık insanın içine akan, tek solukta okuyacak ve kalbinizde güzel hissiyatlara yol açacak Menekşeli Mektupların hikayesi bu. Her ne kadar hazin bir sonda olsa, hayata devam dedirtecek...

Uzun zamandır Mustafa Kutlu'nun kitaplarını okumak istiyordum. Hangisinden başlasam derken mektuba ve postaya olan zaafım beni bu kitabı okumaya itti.
O kadar zarif bir kapak tasarımı var ki okumaya ara verdiğimde bile gözümün önünde dursun, bakayım istedim. Ayrıca baskısı çok kaliteliydi, yazı puntosu vs.

Yazarın tarzı, okurla konuşması, hikayeyi anlatışı beni çok etkiledi. Yazılarını hep kahvelerde yazmış, bir röportajını izledim. Etrafındaki sesler onu rahatsız etmemiş odaklanmasını sağlamış, insanları tanımış, tanıdıkça yazabilmiş. Heredot Cevdet'in hikayelerini dinler gibi okuyorsunuz kitabı. Öyle samimi ve akıcı.

Bittiğinde keşke biraz daha anlatsaymış dediğim üç güzel hikayeden oluşuyor kitap.
İlk hikaye kitaba adını veren Menekşeli Mektup ki benim en sevdiğim hikaye bu oldu. Bir postacının yalnızlığı, yarım kalan aşkları, taşıdığı menekşeli mektuplar ve hüzünler...

İkinci hikayede bir şoförün hacca gitme macerası anlatılıyor. Olayları hep merakla bekliyorsunuz, maneviyatı güçlü bir anlatım tarzı var bu hikayede.

Kar Üstüne Kan Damlar adlı son hikayede ise bir Sarıkamış öyküsü yer alıyor. Bir askerin ağzından anlatılmış bu kedere ortak oluyorsunuz. Yine çok etkileyici.

İyi ki tanıştım Mustafa Kutlu ile. Şimdiden hayatımda yer edecek yazarlardan biri oldu diyebilirim.

Keyifli okumalar...

Menekşeli Mektup...
Ne kadar hoş ve zarif bir isme sahip. Ismi kadar kapağı da naif. Hele ki kitaba ismini veren hikâye, ne güzeldin sen.

Mustafa Kutlu; kitabında yer alan Menekşeli Mektup, Hacca Gidebilmek ve Kar Üstüne Kan Damlar isimlerini verdiği üç ana başlıkla çıkıyor karşımıza. Kar Üstüne Kan Damlar isimli bölümde iki ayrı hikâye yer alıyor. Öncelikle bir postacının hikâyesinin konu edildiği Menekşeli Mektup'la başlıyor kitap. Sıradan bir insanın başkalarının hayatlarına ufak dokunuşlarla ne büyük güzellikler kondurduğuna şahit oluyoruz bu hikâyeyi okurken. Hacca Gidebilmek isimli bölümde ise bir iyilik halkası kuşatıyor okuyucuyu. Hem ibadet hem ticaret için hacca giden bir amcamızın başından geçen hadiseleri anlatıyor yazar. Anlatılanların ilgi çekiciliğinin yanı sıra okurken verdiği mutluluk hissi bambaşka. Son bölümde ise kısa bir aşk hikâyesi ve Erzurum'daki bir Türk askerinin dramı yer alıyor.

Kitabın Menekşeli Mektup ve Hacca Gidebilmek isimli hikâyelerini fazlasıyla beğendim. Ki zaten kitabın 135 sayfası bu hikâyeler için ayrılmış. Son kısımdaki hikâyeler bana fazla yalın geldi. Yazar yine bizi güzel insanlarla tanıştırıyor hikâyelerinde. Başkalarına yardım etmeyi, el uzatmayı hayatlarına düstur edinen ve bundan asla yüksünmeyen güzel insanlar... İyi insanlarla çevrili bu satırları okurken Anadolu'yu anımsıyor insan. Kötülüğün fazlasıyla hakim olduğu bu çağda bile Anadolu'nun pek çok köşesinde yaşayan ve kalbindeki iyilik ateşini söndürmeyen kıymetli insanlar. İşte yazar da tam bu noktada bir alıntıyla sesleniyor okuyucuya:

"Dünyada böyle insanlar var. Ve herhalde Cenab-ı Hak bunların yüzü suyu hürmetine bizleri aç açık bırakmıyor."

Kitabı okuduktan sonra huzurlu bir ruh haline bürünmemek elde değil. İçimizden birileriyle bizleri tanıştıran, özümüzde ve tarihimizde her zaman var olan iyilik duygusunu her defasında alevlendiren, bir çırpıda okuyabileceğimiz birbirinden hoş hikâyelerle bizleri buluşturan bu adamı seviyorum. Var olsun! :)

Şu karantina günlerinde pozitif bir enerjiye ihtiyacım var diyorsanız mutlaka Mustafa Kutlu okuyun.. Zira Anadolu 'nun o naif ve kadim yapısını Mustafa Kutlu kitaplarında tozsuz, telaşsız ve sakinlik içinde bulacaksınız...

Ah Menekşeli Mektup..
Çok naif hikayeler barındıran bir kitap..
Postacı nedense hikâyen beni çok etkiledi. Sende kendimi gördüm sanırım. Dünyaya sessiz geldim sessiz gidiyorum gibi hikayen vardı. Hikayen mutlu mu bitti mutsuz mu bu konuda araftayım. Ama hayatın yarım kalınmışlıklardan ibaret.
İkinci hikayede eğlendim doğrusu. Nasıl bir hac macerasıydı öyle. Bende hacca gitmiş, onlarla ağlamış, onlarla heycanlanmış kadar oldum desem yeridir. Kadir Bey'in çok saf temiz bir insan olduğunu gördüm, İyi insansın Kadir bey..
Son hikaye..
Ne denir ki çok üzücüydü. Bir sarıkamış hikayesi. Ah o askerlerin yaşadıkları, hepsine tanık olmak..
Etrafındaki askerlerin birer birer yere düşmesi, o manzarayı görmemek için başlarını çevirmeleri, gömememeleri, sadece ilerlemek, ilerlemek ama nereye ölüme mi..
Hepsi bambaşka hikayelerdi, yüreğinize dokunan, rahatlatan yormayan.. Teşekkürler Mustafa Kutlu..

"Postacılar, doğru. Mektupları düşünür. Onları taşır. Onların içinde saklı kaderi taşır. Görev bu."
Bu denli güzel bir yaklaşım başka hangi kitapta ve yahut hangi hikâyede görülebilir ki?
Yine Mustafa Kutlu'nun kaleminden, yine içten içe insanı sürükleyen birbirinden güzel 3 hikâyeden oluşan Menekşeli Mektup...
Okundu,içe sindirildi..
Ve okunup içe sinmesi için tavsiye ediliyor.
Selametle efendim

Elime alınca bırakmak istemediğim. Özellikle hacca gitmek hikayesi beni çok etkiledi. Manen hissettiklerimin yanında, insanların anlatımı bambaşkaydi. İnsan sarraflığı diye bir fakülte olsa mustafa kutlu kurucusu olur galiba.

Kalemini çok merak ettiğim Mustafa Kutlu ile tanışma kitabım oldu Menekşeli Mektup ve çok sevdim. Sanki yazar karşımda o anlatıyor ben dinliyordum. Bizden içimizden, sımsıcak, samimi, yalın ve duygu dolu bir okuma oldu.İnsan olan her yerde yaşanan tüm duygular vardı. Sevgi, saygı, dostluk, vefa, hüzün, Ölüm... Nasıl olduğunu anlamadan su gibi aktı gitti.
Kitap üç hikayeden oluşuyordu;
Menekşeli Mektup'la eşi evden kaçan yaralı kalpli bir postacının kendisiyle aynı kaderi yaşayan İncila Gülfem hanıma yoldaş olmasını,
Hacca Gidebilmek'le bir insanın yaşamına neler katıldığını ve huzura kavuşmayı,
Kar Üstüne Kan Damlar ile sevginin gücünü okudum.
Çokkk ama çokkk sevdim. İnşallah diğer kitaplarını okumak da kısmet olur. Çok merak ettiğim yazarla tanışmama vesile olan Nazom'a çok teşekkür ederim.
Sizde tanışın eminim benim gibi devamını okumak isteyeceksiniz. Gönülden tavsiyemdir.

Karlı dağlar karanlığın bastı mı
Asker ağam ayrılığın vakti mi
“Kız ağlıyor postacı ağlıyor,yerde toprak,gökte bulut ağlıyor. Eh,oldu olacak aziz okuyucu gelin biz de ağlayalım.” Menekşeli Mektuplar; yarım kalmış sevdaların hikayesi.Bizim yarini gonca bilip koklamaya kıyamayan postacının, elinde vefasız yari Ahmet’in mektuplarıyla sararıp solan İncilâ Hanım’ın hikayesi... Kurak topraklar yeşerir, türlü meyveler sebzeler verir de insan insana vermez sevdasını..

Hoş bir seda bırakmıştı içimde menekşeli mektup. Dili çok akıcı, çok rahat okuyacağınız üç farklı hikaye var içerisinde. Biraz kafa dağıtmak, başka diyarlara gitmek ihtiyacı duyarsanız, menekşeli mektupların kokusunu takip etmenizi öneririm. Hiç sıkılmadan okudum, lakin bence kalıbına sığmıyor yazar,o kadar akıcı ve güçlü yazmış ki bittiğini sona geldiğinde anlıyor insan. Devamı olmalı dedim sonuna geldiğimde. Kendimi yarım kalmış hissettim ve günün geri kalan vaktinde kitaptaki hikayeleri kendi kafamda yeniden kurguladım. Ve Dedim ki kendimce Postacı eşini gördükten sonra verdiği tepki ne oldu? sonradan sevdiği kadına karşı olan duygularını köreltti mi ? Ve diyor ki bir bölümde
Ama aşk dediğin nedir ki?
Postacı:
-Nedir?
Kahveci gülümsüyor, hafifçe eğilerek:
-Muhabbet iki başlı olacak arkadaş. Tek taraflı oldu mu sakat. Kara sevdaya girer. -Çaresi?
Hikmetli bir söz söylüyor kahveci:
-Ya tahammül, ya sefer!..
Özellikle hacca gitmek hikayesi beni çok etkiledi. Manen hissettiklerimin yanında, insanların anlatımı bambaşkaydi.
Ve son olarak o asker Sibirya' nın soğuma teslim oldu da geriye dönebildi mi? Ne kadar soru işareti kalmış olsa da Mustafa Kutlu bir başka güzel... Merak uyandırıcı ve akıcı. Ve bir kitapta en çok okuyucu ile konuşması ayrı bir tat bırakıyor. Okuyucuya karşı dost olan kendi kalemini bu rahatlığına bırakan yazarları başka seviyorum... tavsiye ederim keyifli okumalar şimdiden .

‘İnsanların, evlerin, zarfı açılmamış mektupların iç yüzünü nasıl bilebiliriz ki?’
•
İçinde çok anlamlı cümleleri barındıran ve su gibi akıp giden bir kitapla geldim.
Naif kaleminin methini çok duydum ve yazarla ilk buluşmam;
'Menekşeli Mektup' ile oldu.
Okuduktan sonra anladım ki geç tanıştığım bir yazarmış Mustafa Kutlu
Diğer eserlerini okumadan tavsiye edebilcek kadar beğendim desem doğrı olur. Bizden biri olmasını, yüreğe dokunmasını, sade dilini o kadar çok beğendim ki her kitaplıkta bir tane Kutlu eseri olmalı diyorum.
En kısa zamanda okumanızı şiddetle tavsiye ederim.
Şimdiden okuyacak olanlara keyifli okumalar dilerim

Kitapta güzel üç hikâyeye yer vermiş yazarımız. Bu üç hikâyede de böyle bitmeliler miydi diye düşündüm şahsen. Kitap her Mustafa KUTLU kitabı gibi akılcılığa sahip. Hayatın içinden birazda post-modern hikayeleri sevenler bu kitabı gönül rahatlığı ile okuyup beğenebilir. Kitapta yardımlaşma vurgusu olduğunu düşünüyorum. Üç hikâyede de yazar yardımlaşmayı ve insanlar arasında yaşanabilecek olayları vurgulamış bana göre. Okumayı düşünenlere şimdi iyi okumalar. :)