Her anahtar yalnızca kendini bekleyen kapının kilidini açardı. İnsan bunları ne zaman kabulleniyordu da elindeki kılıçla tüm dünyaya karşı savaşmaktan vazgeçiyordu? Kaç uykusuz geceden sonra kendi kalbini yavru bir serçe gibi avuçlarının içine alıp okşamaya başlıyordu? Kaç veda sonrası evim diyebileceği bir düzlükte huzur buluyordu?
Sayfa 38Kitabı okudu
··
1.113 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.