Erhan: "Geç Kalmış Savaş": Geç Kalmış Savaş Hatırlıyor musun? Utancından ağlamaya başladığında Stromboli Yıldızlar yalnızlıklarından yakınmıyordu bu kadar İki kişi vardı savaşan yerde Biri sadece insan, ama cehennemi de tanıyan Diğeri ondan güçlü, ona hükmedecek bir tanrı Savaşıyorlardı kırmızı ordularıyla muktedirlerin Taşlarla ve kemiklerle ve dört başı mamur Aptallarla elbette, her...

Hatırlıyor musun? Utancından ağlamaya başladığında Stromboli Yıldızlar yalnızlıklarından yakınmıyordu bu kadar İki kişi vardı savaşan yerde Biri sadece insan, ama cehennemi de tanıyan Diğeri ondan güçlü, ona hükmedecek bir tanrı Savaşıyorlardı kırmızı ordularıyla muktedirlerin Taşlarla ve kemiklerle ve dört başı mamur Aptallarla elbette, her zaman bulunur Başka bir yaz gecesi rüyası gibi Başka bir yanlış anlaşılmaydı belki Ama yeni başlamıştı her şey gökyüzünde Düşüyordu teker teker intihar eden yıldızlar Yalan söylüyordu birer birer masalcı kalpler Hayal güçleri çok gelişmiş dedin bana Evet, savaşın tanrısı bile vardı karşıda Gelmeden önceki gün müydü bilmiyorum. Bitirmiştim tüm hazırlıklarımı 12'yi çeyrek geçe Tam 12 sigara içmiştim sonra da, her saat için bir tane Sonuncuyu beraber ama gece yarısı Stromboli tütüyordu daha bizim gibi Damarları şişmiş boğazında mavi kanla Sabah, demiştin dumanın arasından Ruhumuzu kaybedeceğiz belki aklımızdaki şarkılarda Ama ruhun tellerine dokunmuş şarkılar kaybolmaz asla Çalmaya devam eder beynimizin tozlu sayfalarında Evet yumuşak, yeşil bir şarkıydı çalan Oklarımla düşürürken teker teker kırmızı kalpleri Sen, kılcınla ikiye ayırıyordun karanfilleri Manyetik bir hengamenin içerisindeydik sanki Beni sana çeken, seni benden iten Söylediğim bütün kelimeler, büyüklü küçüklü Kelebeklerin sırtında kaçıyorlardı savaş alanından Hatırlıyor musun ölmek istedim bir ara? Senden sonra ay da diğer tarafa bakınca Ondan da şüphelendim, yıldızlar gibi Tuttun ama elimi, beraber koşalım dedin Yanardağın gözüne, ölüler ülkesine Kaçan kırmızıların ardından sonsuza kadar Yorgun ben, yaşlı ben, korkak ben, yalnız ben, Başka bir şeye ihtiyacım yoktu tanrımdan başka Yıktım etrafıma inşaa ettiğim o sahte dünyayı Koştuk beraber sonsuzluğa doğru Düşen yıldızların, kavrulan nehirlerin arasında. Ve eridik birbirimizin ateşiyle Hatırlıyor musun beni ilk öptüğün, seni öldürdüğüm geceyi? Binlerce dağ, binlerce ırmak, binlerce dalgaya rağmen Bırakmamıştın beni orada Ben de seni bırakmayacağım Stromboli'ye Tek tanrım, tek meleğim, tek rehberim.

··

2.785 görüntüleme

Osman Y.

@osmany ·

13 Temmuz 2021 01:12

Sen bir Sokrates Ben bir Platon Aristo'yu arıyorum O da buralarda sanki Buluruz yakında belki Felsefedir hayatın temeli Bunu buraya niye yazdın Deme sakın yani İskender sefere çıkar Onu bulamayız hani Ne de olsa onu Aristo yetiştirdi Stromboli Hep aktifti Filmi de varmış bilmezdim İzleyesim geldi Bergman dünya güzeli Siyah beyaz kadınlardan Kim kaldı söyle şimdi 12 öfkeli adam filmi O da çok iyidir ama değil renkli 12 jüri 12 havari Bu yorum çoktan geçti 12 dizeyi Artık bitirmeli

Erhan

@rhozd ·

16 Temmuz 2021 16:56

Felsefe önemli, Stromboli de öyle. 12'yi vurmadan gitmek lazım ama :)

Ebru Ince

@black ·

10 Temmuz 2021 23:54

Rafet el Roman / Leyla oldu arka plan :))

Emel Kalender

@EmelKalender ·

11 Temmuz 2021 13:44

Baya iyi.

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Erhan