Oysa analı babalı da olsa, bütün çocuklar kader mahkumu gibi büyüyor, yetim ölüyordu. Yetimlik ebeveynden değil, insan ruhunun üflendiği yerden geliyordu. Hepimiz yetimdik. Yoksa yalnızlık, nükleer bombalardan bile daha büyük dert olur muydu başımıza?