Batılılaşmayı yanlış anlama üzerine anlattığı bir anlayış var ve çoğu kitabı da bu tema üzerinde devam ediyor. Mizahi bir dil ile bizlere ulaştırmaya çalıştığı bu kitap yazarın ilk romanı. Sonraları kitaba yasak gelince Gürpınar çok üzülüyor ve Heybeliada'da bir süre vakit geçiriyor. Kitabı ilk yazdığı zaman "kurgu çok güzel ama sonunu iyi bağlaman gerekli böylece bir bütünlük olsun" diyen Ahmet Mithat Efendi'ye ben şu anki haliyle de katılıyorum. Bitiş noktasını beğenmedim. Hele "....olayını tasvir etmeye gerek yok" diyerek bitirmesi iyi değildi.
