Katil Osman
“Gözüöde tüten ne şehirler, ne insanlar, ne de kırlar ve ormanlardı. Açık denizleri, etrafında duvar olmayan, uçsuz bucaksız yerleri arıyordum. Ama ruhumuz böyle gökyüzlerimde uçup dururken birdenbire yere inip insan küçüklüğü işe karşılaşmak ne tuhaf oluyor”
Sayfa 34
·
30 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.