Dinlemek...
"Ben geceleri kitap okur, annen evin son işleriyle ilgilenirken, sen ve ağabeyin Alâeddin beni dinlemek isterdiniz. Sesli okumaya başladıktan bir müddet sonra ağabeyin sıkılırdı ama sen... Sen gözlerini yumardın. Uyudun sanırdım bazen; ama ben sesimi kısınca yükseltmemi ikaz ederdin hemen. Kitaplara âşıktın sen Celâleddin, okumayı çok küçücükken sökmüştün ama dinlemek ayrı bir tat verirdi sana." Babasının elini okşayarak konuştu Mevlana,
"Dinlemek, olmanın ilk eşiği derdin baba."
Sayfa 73Kitabı okudu
·
578 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.