Harry Potter filmlerini kitapları okumadan önce izledim. Bu sebeple okumadığımı bilen ve seriyi çok seven arkadaşlarım bana sürekli olarak kitapların seriden çok daha iyi olduğunu ve kesinlikle en iyisinin de Zümrüdüanka Yoldaşlığı olduğunu söylediler. Hatta birçok incelemede de bu kitabın filmden çok daha iyi olduğunu aynı zamanda filmin en kötü uyarlama olduğunu söylüyorlar. Ben buna katılmıyorum. İncelemem film ve kitap arasındaki karşılaştırma şeklinde olacak.
Ben bu kitabın serinin en uzun kitabı olmasının sebebinin kesinlikle dördüncü kitabın uyarlamasının yönetmeni olan Mike Newell'in o zaman verdiği bütün röportajlarda (o zamana kadar çıkmış en uzun kitap olduğundan) kitabın çok uzun olduğunu bu sebeple tamamını okumamış olduğunu onlarca kez söylemiş olmasının bir etken olduğunu düşünüyorum. Kabul edelim ki Rowling buna takılıp buna uzun mu diyorsun al sana uzun kitap diyebilecek biri.
Kitabın giriş bölümü inanılmaz uzun ve sıkıcı. Kitabın ilk önemli olayı olan ruh emicilerle karşılaşları bile sayfalar sonrasında gerçekleşiyor. Bu kitabın odaklandığı şey Harry'nin ne kadar dışlanmış ve yalnız hissetmesi olduğundan dolayı kitapta olduğu gibi gizlice haberleri dinleyen yerine sıcak kurak bir parkta tek başına salıncakta oturan Harry ile başlamak bu hissiyatı çok daha iyi bir şekilde veriyor. Bu olaydan sonra Harry'nin Zümrüdüanka Yoldaşlığı karargahına gidişi sonrasında okula dönüşü neredeyse kitabın çeyreğine kadar devam ediyor bu da kitabını sıkıcılaştırmak ve gereksiz detaydan başka bir şeye yaramamış maalesef. Hele ki kitapta Molly ve Sirius'un annesinin portresinin aynı anda bağırdıkları bir sayfada hayatımda ilk kez bir kitabı okurken gürültü hissettim.
Karakterlerin yansıtılış şeklini de bu kitapta hiç beğenmedim. Sirius bu kitap boyunca depresif, kıskanç bir ergen gibi davranıyor. Filmler bu konuda daha başarılı bir iş çıkarmış. Kitapta Harry'nin Sirius ile konuştuğu her an gerilirken filmde ise neden ailesinin vaftiz baba olarak Sirius'u seçtiğini daha iyi anlayabiliyorum. Harry kitapta Sirius'a Arthur Weasley'nin saldırıya uğradığını gördüğü rüyasındaki hislerini ve korkusunu anlatırken Sirius ona resmen "çok takıyorsun kafana" "sen de delirdin iyice" gibi şeyler söylerken filmdeki Sirius onu rahatlatıyor. Ona kötü bir insan olmadığını sadece başına kötü şeyler gelmiş iyi bir insan olduğunu söylüyor. Kitap boyunca Sirius rezil bir herif olduğu için öldüğü sahnede üzülmedim bile hatta rahatladım da diyebilirim. Filmde ise öldüğü sahne çok daha dokunaklı çünkü film boyunca Harry ne zaman onun yanına gitse daha mutlu rahatlamış bir biçimde geri dönüyordu. Bu yüzden neden Harry'nin onunla yaşamak için bu kadar heyecanlı olduğunu daha iyi anlayabiliyordum.
Kitapta filmden çok daha kötü yansıtıldığını düşündüğüm bir diğer karakter ise Luna. Şunu kesinlikle söyleyebilirim ki eğer filmler olmasaydı Luna'ya karşı sempati bile beslemezdim. Kitapta Luna ile Harry trende aynı vagonda oturdukları sırada tanışıyorlar tanışmalarının özel ya da ilginç bir yanı yok. Filmde ise Testerallerin çektiği arabalarda tanışıyorlar. Bu tanışma ikisinin ilişkisini de ilgi çekici kılıyor çünkü bu canlıları görenler sadece ikisi. Kitapta testraller Hagrid'in dersi sırasında Hagrid tarafından tanıtılıyor. Filmde Luna'nın tanıtması iksinin ilişkisi arasında da bir metafor görevi görüyor. Testraller de tıpkı Luna ve Harry gibi dışlanmış ve korkulan canlılar ama içlerinde ise sevimli ve iyiler. Luna için son olarak ise Harry kitaplarda ona karşı sevgi duymak yerine sadece acıyor. Ona üzülüyor. Filmdeki Harry ise onun arkadaşı. Harry her kendini kötü hissettiğinde Luna ona onu iyi hissettirecek doğru şeyi söylüyor.
(Aklıma daha bir sürü detay geliyor lakin belki sonra eklerim şimdi sona atlayacağım)
Esrar dairesi bölümünü okurken sıkıntıdan üç kere bıraktım okumayı. Bakanlığa gelişlerinden sonra farklı farklı odalarda gezmeleri sayfalar sonra kehanetlerin bulunduğu odayı bulmaları gerçekten bu kadar uzatılmaya değer miydi? Hiç sanmıyorum. Ölüm yiyenler ile Dumbledore'un ordusunun savaşı filmde yine çok daha iyiydi. Bebek kafalı ölüm yiyen, danseden ayaklı çocuklar, Ron'un sarhoş olması olayın gerilimini çok düşürdü. Genel olarak çoğunluğun aksine bu kitap benim serinin en sevmediğim kitabı aynı zamanda da en sevdiğim filmi oldu
J. K. Rowling (Robert Galbraith)
Harry Potter ve Zümrüdüanka YoldaşlığıJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Yapı Kredi Yayınları · 202025,9bin okunma
··
1 artı 1'leme
·9,1bin görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Filmleri kitaplardan daha çok seven bir tek benim sanıyordum 😁 Yeni bitirdim kitabı elimde süründü resmen çok kötü bir anlatım çok kötü bir kurgu incelemenizi çok beğendim elinize sağlık
Ben ilk kitabı okuyorum daha sonra ise filmi izliyorum, kitapların filmlerden çok daha iyi olduğunu düşünüyorum lakin-filmi izlemedim- bu kitabı sizin anlattığınız ve abarttığınız şekilde bende beğenmedim bence bu serinin en sıkıcı kitabı olabilir. Okurken kısım kısım ara verdim çünkü oldukça sıkılıyordum ve olaylar çok yavaş ilerliyordu ve bazı karakterleri sizin dediğiniz gibi eskisine göre daha sönük bir tiplemeye sokmuştu onun dışında bazı karakterleri de harika yansıtmıştı mesela Dolores Umbridge gibi..
kısacası bende bu kitabı beğenmedim ama ek olarak da düşüncelerimi belirtmek istedim🌸
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.